Wyksztusiłam swoje emocje

.

Witam Was serdecznie

Mało mnie tu ostatnio- odczuwam to z jakimś uczuciem podobnym do tęsknoty za moimi regularnymi wpisami, za wolnym i czystym umysłem, który pozwalał siadać do nowych postów bez żadnych ograniczeń.

Pisząc do Was zawsze miałam na myśli osoby, które lubią mojego bloga, lubią i interesują się tym co robię, w pewnym sensie lubią mnie samą... okazuje się jednak ,że to nie jest tak do końca. Mimo iż zdawałam sobie z tego sprawę, że blog to otwarte podwórko i czytać może każdy, może oceniać, może lubić lub nie, może mu się podobać bardziej lub mniej, nie myślałam jak to będzie po dotarciu w moją stronę krytyki... byłam nastawiona raczej na pozytywny odbiór, ale też wiem najzwyczajniej w świecie, że  do profesjonalizmu daleka mi droga ... przecież oglądam blogi przy , których kopara opada... zazdrości się zdjęć, mieszkań, opisów, zdolności, zwłaszcza tych szyciowych :) 

Wszystko to skłoniło mnie do odpowiadania sobie na pytania: 

1." Co złego i śmiesznego jest w szyciu Aniołów, królików, literek i całą tą resztą , która powstała w moich rękach? "

- jak dla mnie nic, oprócz tego ,że zabiera to każdą moją wolna chwilę i staram się zawsze, każdego dnia znaleźć te "5 minut" dla siebie i przynosi mi to niesamowitą satysfakcję.

2. "Co złego i śmiesznego jest w tym, że piszę bloga, że dzielę się z Wami tym co robię, piszę szczerze i bez ściemy, bez nadęcia ? "

- hm... w sumie to nie wiem, a widząc WAS tutaj to śmie myśleć, że tandety i nudy u mnie nie widać :) i nie czuję się ani lepsza, ani gorsza od tych, którzy bloga nie mają. Częściej czuję, że w moim blogu jeszcze dużo rzeczy brakuje i powinien być inny- lepszy ( cokolwiek to znaczy :))

 

3. Co złego i śmiesznego jest w tym, że założyłam firmę?? 

- generalnie to co komu do tego?? może chciałam sprzedać kilku osobom anioła, literki ( później całą tą resztę, którą planowałam uszyć) i nie bać ,że jakiś "szczerze szanujący" moją prace znajomy buchnie mnie do urzędu skarbowego?? Poza tym pisałam Wam już: byłam i jestem pewna co chcę robić ,więc decyzja padła, a walka trwa- na wszystko trzeba sobie zapracować, nie siedzę i nie krytykuję wszystkich na około gdyż mam co robić.

4. " Co złego i śmiesznego jest w tym ,że piszę o wnętrzach?"

- bo to moja druga pasja! uwielbiam oglądać inne domy, mieszkania, interesuje mnie wszystko co jest związane z urządzaniem wnętrz, mam na tym punkcie prawdziwego bzika...śmieszne jest to ,że w moim mieszkaniu nie jest tak jakbym chciała, ale czy to świadczy o tym ,że nie mogę pisać o wnętrzach? pokazywać innym co piękne, dzielić się  tym?? inspirować i wyrzucić z siebie trochę osobistych pragnień wnętrzarskich?? 

5. "Czy jestem bizneswomen" ??

o tak: jeżdżę do pracy rowerem jak pogoda pozwala, wracam do domu śmierdzącym MZK, śmigam w kozakach Emu niczym łoś, paznokcie maluję tylko i wyłącznie lakierami schnącymi w 60 sekund, do fryzjera śmigam raz na 2 miesiące ( albo rzadziej ),powinnam dodać, że mam dziesięć chińskich paluszków, które wszystko za mnie robią , a ja podpisuję umowę za umową.... ah...zapomniałam ,że w domu mam służących i nic robić nie muszę tylko na lajcie realizuję swoje marzenia :)

Jest jeszcze jedna sprawa: Skończyłam studia w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej na kierunku Projektowanie Wnętrz-nigdy nie pisałam, że w wykształcenia jestem projektantem-  dlaczego?? może dlatego,że uważałam ,że po 4 latach siedzenia w domu z dziećmi i mało wtedy mając wspólnego z wykonywaniem tego zawodu uznałam ,że to siara podając się za projektanta mającego długoterminowy staż na stanowisku " matka polka" :) zanim wróciłam w temat projektowania mebli, nowych systemów, materiałów, dogoniłam rynek  itp. zapoznałam się z nowym programem- trochę to trwało.

Więc dajcie ludzie spokój- bo nie udawałam kogoś kim nie jestem, nie udawałam, że jestem architektem, projektantem na wypasie tzn. ciągle się uczę i pochlebnie napiszę iż mam ogromne ambicje- po prostu je mam i cieszę się z tego, bo zdechłabym z nudów siedząc, obgadując innych i krytykując ich ciężką pracę.

-Jestem zwarta i gotowa do pracy, zresztą już dawno ;)
.

*************

Kochani- wybaczcie mi treść dzisiejszego wpisu... musiałam to z siebie wyrzucić ...najpierw pokrzyczę, a potem się podlizuję:) hihi... mam coś szyciowego:) 

Uszyłam kilka kompletów pościeli w wersji mini:) różne wzory i kolory- rozszalałam się:). Poduszeczki mają wypełnienie jak te prawdziwe, kołderki natomiast mają w środku lekką jak piórko ocieplinę. Prawie wszystkie wzory mam dostępne,z chęcią uszyję duży komplet na zamówienie:) kolorystyka może być mniej fantazyjna i bajkowa.

Uciekam  pracować.

NIECH MOC BĘDZIE Z WAMI:)