Mamy prawdziwego zwierzaka

.

Jesień jest kochana gdy świeci słońce... kochana kiedy możemy wyjechać do lasu na kilka godzin nie martwiąc się , że złapie nas deszcz, będzie nam zimno i wrócimy z toną błota i liści do domu. Nie chcę mrozów, ciemnych poranków i trawy jeszcze zielonej z białym , chłodnym nalotem :/ cóż- jedyne co mogę zrobić to szykować ciepłe galoty i cieszyć się każdym promykiem- nawet tym jesienią. 

Nie pisałam Wam jeszcze Kochani- ale muszę :) od kilku dni mamy w domu psa! Kto bywa czasami na moim Instagramie ten wie:)

 Cóż to był za dylemat i emocje ...  sen z powiek zabrany- serio...

W ubiegłym roku jeździłam z córcią do schroniska - chyba zupełnie bez sensu, bo co to dziecko miało tam fajnego zobaczyć? skoro psy zamknięte są w klatkach, szczekają niemiłosiernie, śmierdzi, a wyprowadzić psa na spacer z 4-letnią córką było po prostu zbyt ryzykowne. Będąc w takim miejscu jedyne o czym człowiek myśli to o możliwości jednego z tych sierot zabrać do normalnego domu:( nie dałam się jednak ponieść emocjom i po przeanalizowaniu tematu odpuściłam sobie, a córce wybiłam pomysł z głowy. Podświadomie jednak  gdzieś w ciszy myśl tkwiła i ponownie zaczęłam pojawiać się w schronisku w tym roku ze szczerym strachem ,że jeszcze trochę a sama nie wyjdę i już:) co tu dużo mówić- zobaczyłam Wallyego i po mnie ♥  :) 

 

 

Wally trafił do schroniska już drugi raz- pierwszy raz, bo jego Pan wyjechał za granicę, drugi: uwaga!! "pies niszczył meble" ... co Wy na to?? :D razem z moim M. zabraliśmy go na spacer do lasu, rozmawiając w atmosferze jakiejś dziwnej "żałoby" i wiecie co?? nie tylko ja się zakochałam w tym psie:) zniszczy to zniszczy, będzie się nudził to znajdzie na nią sposób, zesra się to się posprząta- najważniejsze, aby był łagodny  i akceptował nasze dzieci. Poradzimy sobie, nie będziemy leniwymi idiotami to damy radę. Wróciłam do domu i zaczęłam czytać- znalazłam sporo fajnych "psich" blogów i moje obawy zostały trochę uciszone- jednego z nich Wam szczerze polecam Bialy Jack - świetny poradnik zwłaszcza dla początkujących opiekunów psa. 

 

Krótko mówiąc: jeździlismy na wspólne spacery z Wallym i naszymi  Dziećmi, aż nadszedł dzień, że wróciliśmy z pieskiem do domu:) Nie macie pojęcia jaki to pieszczoch- trochę musimy się jeszcze oswajać, bo Wally mocno się boi nieznanych dźwięków i miejsc, pierwszy dzień leżąc drżał, nie spał czuwając, nie jadł, bał się wejść do samochodu (jeszcze nie wszedł do Antosia pokoju) ... 

Macie jakieś doświadczenia w związku z adoptowaniem psa ze schroniska?? 

Może jakieś rady? piszcie- jestem bardzo przejęta naszą nową sytuacją i nie chciałabym czegoś spieprzyć:D

 

 

Mam dla Was kochani jeszcze coś- moje nowe szydełkowe koszyki.

Zapraszam ;)

 W kolorze jeansu, odrobinę mniejszy od żółtego:

 

 

Dywan w szarościach pokonany na trasie 600m sznurka :) będzie jeszcze kilka okrążeń :)

 

 

Wiem, że czekacie na wyniki konkursu- kilka osób już się przypominało :) dajcie mi jeszcze czas do końca tygodnia- nie sądziłam, że będzie Was aż tak dużo, a teraz muszę wylosować tylko jedną osobę- chyba nie lubię konkursów:)

Pozdrawiam ciepło